تغييرات در نرخ ارز
اين استاندارد جانشين استاندارد شماره چهار تحت عنوان « تغييرات در نرخ ارز» در سال 2006 گرديده است و درخصوص اقلام پولي كه در يك عمليات خارجي سرمايه گذاري شده اند، توضيح مي دهد. توجه به اين استاندارد زماني ضروريست كه يك قلم پولي، قسمتي از خالص سرمايه گذاري در يك عمليات خارجي است و از واحد پول مجزايي به غير از واحد پول عملياتي كشور ميزبان استفاده مي شود. اين استاندارد اشاره مي كند كه يك سازمان ممكن است به دو شكل با فعاليت هاي خارجي مواجه گردد، ممكن است صورت هاي مالي اش را برمبناي پول كشور ديگر تهيه نمايد يا اينكه ممكن است در مبادلات خود از ارز (پول رايج كشور ديگر) استفاده كند. به هرصورت هدف اين استاندارد شرح اين موضوع است كه معاملات با پول خارجي (ارز) و عمليات خارجي
واحد ها چگونه در صورت هاي مالي ارايه مي گردد و چگونه صورت هاي مالي براي گزارش برمبناي پول ملي (جاري كشور) تهيه مي گردند. برخي از اصطلاحات كه در اين استاندارد تعريف گرديده اند عبارتند از:
- آخرين نرخ مبادله (نزديكترين نرخ)
- پول خارجي (ارز)
- مابه التفاوت تبديل ارز
- پول عملياتي
- نرخ مبادله