منافع در مشاركت خاص
اين استاندارد جايگزين استاندارد «گزارشگري مالي منافع مشاركت مخصوص» شد كه در سال 2000 منتشر گرديده بود. دليل اين تغيير نيز همانند تغيير در ساير استانداردها بهبود استانداردها و ايجاد تفاهم بيشتر ميان استانداردهاي بخش عمومي و خصوصي عنوان گرديده است.
در اين استاندارد تصريح شده است كه در دو حالت استفاده از روش تلفيق نسبي و روش ارزش ويژه الزامي نيست:
1- زماني كه يك مشاركت تجاري بصورت مجزا نگهداري مي شود و قصد واگذاري آن ظرف يكسال وجود داشته باشد.
2- مديريت بشكلي فعال به دنبال خريدار براي اين سرمايه گذاري باشد.
همچنين شرايط استفاده از روش تلفيق نسبي و ارزش ويژه نيز در اين استاندارد مطرح شده است. يك تفاوت مهم استاندارد شماره هشت با استاندارد قبلي در اين است كه استاندارد جديد براي تعيين روش سرمايه گذاري از معيار زماني در طول دوازده ماه استفاده مي كند، حال آنكه در استاندارد قبلي از اصطلاح «در آينده نزديك» استفاده مي شد.
اين استاندارد به تعريف اصطلاحات زير پرداخته است :
- صورت هاي مالي تلفيقي
- تلفيق نسبي
- كنترل
- صورت هاي مالي مجزا
- روش ارزش ويژه
- نفوذ با اهميت
- سرمايه گذار در يك مشاركت خاص
- مشاركت خاص
اين استاندارد به موضوع مشاركت دو يا چند واحد عمومي جهت اجراي برنامه اي مشترك مي پردازد.